Şu an otobüsteyim ve bu yazıyı satırlara otobüste döküyorum.Bilmiyorum neden ama içimden öyle geldi.Kimbilir belki de bugün annemin doğumgünü olduğu için bu güne özel bir şeydir bu.Bildiğim tek şey bugün annemin doğumgünü olduğudur.
Aile olarak zor günler geçiriyoruz.Sıkıntılarımız var.Zaman zaman bu sıkıntılar patlak veriyor ve aile üyeleri olarak birbirimizi kırıyoruz.Özellikle annemi-bugün doğumgünü olan annemi-çok üzüyoruz.Oysa o bunu hiç haketmiyor.Hem de hiç.
Çünkü o,sıkıntılar sonucu meydana gelmiş bir evliliğin iki öğesinden biri ve diğer öğeye göre çok daha önemli.Çünkü o anne.O benim annem.
Biliyorum birçok anne fedarkardır.Belki de hepsi.Ama benim annem bir başka fedakardır.Şöyleki hemen hemen her zaman benim ve kardeşimin istekleri için kendi isteklerinden hiç düşünmeden vazgeçer.
Allah ım böyle bir şey var mı?Olur mu?Bir anne yemez yedirir giymez girdirebilir mi?Belki de ben anne olmadığım için bu duyguyu anlayamıyorum.Belki bi gün anne olursam anlarım.
İşte bugün benim annemin doğumgünü.Benim annemin doğumgünü.Belki ona bir pasta dahi alamıyorum.Ama tüm dünyaya haykırıyorum:DOĞDUĞUN GÜNE ŞÜKÜRLER OLSUN ANNECİĞİM...