Genç Yazılar
Genç Hikayeler
Genç Şiirler
Genç Makaleler
Genç Fikirler
Genç Mizah
Haftanın Genç Yazısı
Genç Yazarlar Komitemiz
Üyelik İşlemleri

mail.jpg (2821 bytes)

Yazılarınızı göndermek için tıklayın

 
Bu yazı 226 kez okunmuştur.
selcukertem

Gönlümün yalnızlık zamanı ve ne yapacağını bilmez bir halde geziyorum ortalıkta. Amacım sadece bir ilişki yaşayıp duygularımı tatmin etmek mi, ya da gerçekten boşlukta olduğum için hayatıma inanacağım birisinin girmesini istemek mi bilmiyorum. Şu zamana kadar hep dinlediğim kalbim de bana küsmüş artık. Onun rehberliğinin eksikliği de var içimde. Yapamıyorum onsuz. Konuşmuyor benimle. Bende susuyorum bu sessizlik karşısında. Ne gelir ki elimden artık. İnsanın kendi kalbi, duyguları kendisine küserse, ben kendime küsmüşüm çok mu? Bazen sabahlara kadar düşünüyorum halimi. Ben kimim, ne olacağım, ne yapacağım? Elimde güzel bir mesleğim var ve bunu en iyi şekilde yerine getireceğimden eminim. Ama aşk konusunda çıkmazlarım hiç bitmiyor. Ne zaman sevdiğimi sansam, yanılmam hiç geç olmuyor. Farkına varıyorum bazı gerçeklerin. Susuyorum ve kısmet deyip geçiyorum. Bazen de kısmet deyip geçmek zoruma gidiyor. Çünkü yaptıklarımın kendi elimle olduğunu biliyorum. Kabullenmek acı geliyor. Şuan hiçbir şey bana koymuyor, ne yalnızlığım, ne Tuğba’nın beni bırakması ne de kardeşim Yunus’un ölümü. Çünkü acı gerçekleri kabullenmek zor geliyor insana. Ama benim gibi sürekli öz eleştirisini yapıp geceyi, yaşamın en tatlı anı sayan bir insanın bunun farkında olması zor değil. Evet, Tuğba’dan ayrıldım. Artık benim olmayacak biliyorum. Şimdi onu ne kadar sevdiğimi söylesem de boş. Çünkü kaybolan bir sevgi var ortada. Ben ne kadar onu sevsem de, o bana aynı duyguları hissetmedikten sonra boş. Yunus’u toprağa kendi ellerimle defnettim ve geri gelmeyecek artık. Ona dua etmekten başka bir şey gelmez ki elimizden. Gitti ve gelmeyecek. Her gün oturup ağlayamam ya. Acı ama gerçek.

Duygularım da böyle işte, acı ama gerçek. Aşkı yaşamak bana göre değil sanki. Ne kadar aşkı yaşamak için can atsam da, ne kadar ben bir aşk adamı olsam da kısmet olmuyor artık. Aşka küsmem, ama artık dayanacak da gücüm kalmadı. Bu konuda istediğim şansı, huzuru bulamadım. Bulduğum dediğim insan da aradığını bende bulamamış ki ayrıldık. Ne kalıyor artık yapacak? Sessizce beklemek. Zamana güvenmek ve kalbimle barışmayı başarabilmek. Şimdi gönlümü nadasa bıraktığımı söylesem de boş. Biliyorum ki yapamayacağım işlere imza atmam. Sadece sessiz çığlıklarımı körfezimle paylaşırım en sakin zamanında hayatın. Gölgelerden uzak bir karanlık içinde, kimsenin beni duymadığı ve sadece hayallerime körfezimin eşlik ettiği bir gece, karanlıktan aydınlığa ulaşmanın insana sıkıntı verdiği zamanda. Körfezin gizemli şairi sustu bu gecede, yalnızlığına ve hiç kimsenin öğrenemeyeceği gizem dünyasına dalıyor.

Gizem dünyasının en ulaşılmaz anından sizlere merhaba!

 

                                                           31.7.2007

Belirtilmedi
Bu yazıya oy verin < çok iyi > < iyi > < orta > < vasat > < kötü >
 
Genç yazarlar Kulübü / Web Tasarım : Orhancam