Genç Yazılar
Genç Hikayeler
Genç Şiirler
Genç Makaleler
Genç Fikirler
Genç Mizah
Haftanın Genç Yazısı
Genç Yazarlar Komitemiz
Üyelik İşlemleri

mail.jpg (2821 bytes)

Yazılarınızı göndermek için tıklayın

 
Bu yazı 392 kez okunmuştur.
sıradan bir sabah

Sıradan bir gün başlıyordu hayatımda.. Annemin sesini sonuna kadar açtığı televizyon ve kavgaları bitmek bilmeyen televizyon programlarındaki insanların beni uyandırıp sinir edişi.. Kalkarım ve saçlarımı tazyikli su ile ıslatır ; parmaklarımda kalan su damlacıklarıyla göz kenarlarımdaki çapakları silerim.. Mutfakta televizyon “dinleyen” anneme sadece kendimi gösterip “ben kalktım , yiyecek bir şeyler hazırla” mesajını vermiş olurum..

İçgüdüsel olarak bilgisayarımı açar ; elektronik postalarıma her zamanki gibi “mükemmel”den mesaj alabilme umuduyla bakınırken annem “oğlum gel” der.. O da ilk çağırışında gelmeyeceğimi bildiğinden yemek hazır olmadan çağırmıştır ve ben artık bu numarayı yemiyorum.. Sırf  “göt olsun” diye hemencecik giderim mutfağa.. “evet çağırdın ve geldim ama görüyorumki hala yemek hazır değil” der bakışlarım , sonrasında da annem derki;

-Oğlum çokomakmı (kakaolu fındık kreması) süreyim ekmeğin arasına yoksa peynirle reçelmi ?

-Ne bileyim anne ya , çokomak sür çokomak

-Yumurta da haşliyimmi yavrum ?

- Haşla ama 1 tane haşla

-Yavrum 1 tane için demlik kaynatılırmı 2 tane haşliyim ben

-Yok , 2 tane haşlıyorsan istemiyorum

-İnat.. İyi 1 tane haşlarım..

 

Annemle inatlaşmaya bayılırım çünkü hep ben kazanırım.. Yumurtayı demlikte haşlar anneceğim oysa sırf yumurta haşlamak için üretilmiş araçların olduğunu düşünmemize rağmen.. Kakaolu fındık kremasına çokomak deme adeti annemden geçti banada.. Hiçbir insanın kakaolu fındık kreması diye telafuz etmediğine eminim fakat ne bileyim “nutella” , “çokokrem” falan diyebilirdik diğer dildaşlarımız gibi.. Bu kocaman ekmeği nasıl bitireceğim ben  diye aklımdan geçirirken anneme döner gözlerim.. Eminimki o da içimden geçenleri seziyordur yoksa niye baksın imalı imalı.. Yemek biter bitmez odama sigara içmeye giderim ve arkamdan annemin klasik “tüttür bakalım , öbür tarafta da tüttürürsün” sözü gecikmez.. Bir taraftan geri dönüp tepkisinde haklı olan annemi paramparça etme hissi gelir içime sonra hemen düzelir ; sigaramı içmeye yol alırım.. Sigaramı attıktan sonra günün ilk sigarasını içmemden ötürü başım döner ; gözümün önünde minik minik yuvarlaklar belirirler.. Kendimi hemen yatağa atıp yuvarlakların dansını izlerken beklenen an gelir ve annem odaya girer.. Bir elinde soyulmuş bir muz diğer elinde de peçete.. Muzu elime iliştirdikten sonra peçeteyi koyacak yer arar her zamanki gibi.. Oldum olası şu peçeteyi koymak için gözümün önünde fazla dikilmesi beni sinir etmiştir.. Muzumu yer ; efendi gibi elimi yatağın kenarına sürebilirim diğer akranlarım gibi.. Neden peçete yani , öyle değil mi ?

Bilgisayarın başına geçer kimler internette bakınırım.. Sabah internette olan arkadaşlarım şanslılar çünkü içimdeki iletişim açlığından ötürü olsa gerek  kim var kim yok selam verir , halini hatırını sorarım.. Bir yandan da haberlere bakınırken “ulan banyoya girsem mi acaba” diye düşünür sonra “boşver deodorant , parfüm sürer yoluma devam ederim” diye düşünürüm içimden.. Küçüklük alışkanlığım aslında bu.. Yıkanıp dışarı çıkarsam kesin hasta olacak insan gözüyle bakarım kendime.. Bizde banyo gece yatmadan önce yapılır hem , adettir..

İlk dersimin başlamasına 40-45 dakika kala ne zaman yola çıksam acaba diye düşünürüm..Normal şartlarda okula 5-6 dakikada gidebiliyorum.. “Erken çıkıp okulda otururum” diyorum.. “Yok , evde otur daha iyi”.. “Geç çıkayım o zaman”.. “Tamamda ya trafik olur derse gecikirsen”.. İçimde bu çelişkileri yaşarken erken çıkayım en iyisi deyip hazırlanmaya  başlıyorum.. Kıyafetlerimi giymiş , okul gereçlerimi hazırlamış tam ayakkabımı giyecekken annem ; “Ali , bir bak bana” der mutfaktan.. Sakinim evet sakinim , giderim yanına “ buyur anneciğim” derim.. “Şu çöpü de atıver oğlum giderken” der annem.. Oflaya puflaya alırım çöpü.. Ayakkabımı giymek için kapının önüne bırakırım sonra.. Ayakkabımı giydiğim an her zamanki gibi çöpü kapının önünde unutur ; yoluma devam ederim..

Belirtilmedi
Bu yazıya oy verin < çok iyi > < iyi > < orta > < vasat > < kötü >
Yorum yapanın Adı:   evet
1-anlık sezgilerinize bayıldım. Ayrıca çok komik buldum hikayenizi.. tebrikler..
 
 
Genç yazarlar Kulübü / Web Tasarım : Orhancam