Her ayın 18nde matem vardır.

Gönlüm gönderdiğine değil,kavuşamadığına ağlar.

Çekmece,dolap karıştırır bilinçsiz savaşa girer.

Onsuzluk kanına işlemiş ağlamaklı bir tebessümatmaya çalışır.

Mutluluk onun için ulaşılmaz bir hedeftir.

Çok çabalar direnemez kalkar yalanlara kanar yine yerinde sızar kalırdı.

Yenildiği,yenilmeyi hakedemediği tek şey aşktı.

Aşk kutsaldı onun için olmazsa olmazdı misali

Kime kendini teslim ettiyse bir hançer yemeye alışmıştı.

Sevdiğim ; sen gittikten sonra

Herşey değişti,dost elini bile tutamaz oldum kokun karşı tene geçmesin diye

Kimseye yakın olamadım olurda ruhun,gözlerin bir yerlerde beni arıyordur diye.

Hep durdurdum kendimi benim olmasan da gelmesen de hatta hiç görüşemeyecek dahi olsakta..

Yüreğimde senden eser kalan tek şey ruhun..

ne bileyim beni benden alan zaten ruhundu.

Biliyorum çok uzattım ne yalan söyleyim dilimde ellerimde karışmış durumda

yüreğimde ise dolambaçlı bir yolda biryerlere çarpmama düşüncesi hakim..

Unutmadan ! Alkol ?

Şarabımızı karşılıklı iki kadeh olarak karşılıklı yerleştirip içtim

Benliğim senin,ben seninim ama sen ellerinsin

Tek bilinmeyenli denklem gibisin ...

YUSUF ÖZKAN.