Özlem

Bahar gelip çiğdem çiçek açanda,

Gelin kızlar madımağa koşanda,

İbibikler, göçmen kuşlar gelende,

Doyum olmaz Anadolu’m hiç sana.

Dağlarında alıç, acık, ahlat var,

Aşılanmak icin bekler hep onlar.

Kuşburnu, çitlenbik, salep, ıhlamur,

Bala hazır bin bir çiçeğimiz var!..,

Koyun fazla et vermiyor oy gardaş,

Keçi dersen kemiriyor her şeyi,

Domuz üret de sat, sen sakın yeme.

Pazarla batıya ticaret eyle.

Ormanı yok etme! daha, daha dik.

Oğlun, kızın oldu, ceviz, kavak dik.

Orman olan yerde hiç yokluk olmaz.

Ormansız yerlerden kuş bile uçmaz.

Öldürme vaktini o pis kahvede.

Bırak uyuşukluğu dön kendine.

Görmez misin? taş ve kum derelerde,

Yap yolunu hep devletten bekleme.

Derelerin önlerini gerersin.

Havuz gölet ve barajlar yaparsın.

Alabalık, bilmem neler ekersin?

Bak o zaman nasıl keyfe gelirsin.

Bir düşünün mantar nasıl yetişir?

Baharları dağdan, taştan toplarız.

Zor değildir kendi kendine yetişir.

Sabit ısı, toprak, gübre rutubet.

Bir odayı kafes kafes bölersin.

Tavukları kafeslere dizersin.

Onlerine suyu yemi verirsin.

Et, yumurta sen keyfine bakarsın.

Güz zamanında üzümden geçilmez.

Herkesin olduğu için satılmaz.

Yap pestili, sucuğu ve pekmez,

Yahut da sirke belki şarap içilmez.

Bağlarımızda cins üzümler yoksa,

Aşı yapmayı bilen usta varsa,

Daha ne duruyorsunuz be canım.

Söyle aşılasın aşıcı usta.

Sinan Cem’im sen çok uzaklardasın.

Sözüm tutulmaz diye tasadasın.

Dilersin hayallerin hep gerçek ola,

Bu uğurda yılmayan çabadasın.

Hasan Sinan Cem

www.sinancem.com

www.yenivatan.com.au (Sydney-Avustralya)