gozleri dolmuş uzakları seyrediyordu.denizin hırcın dalgalarında cocukluğu dans ediyordu .ondan uzaklasalı epey olmuştu.gemilerde ise hayallerinin garip yansıması suya her dokunusunda gerceğin kendisi elleriyle bulandırıyordu cunku seviyordu yalanla karısık tesellisini onu oyalamıştı senelerdir .her gozlerine coktuğunde anılardaki ufak tefek mutluluklar kendiyle burukluğu taşıyordu.daha ne kadar sahte sevincine sarılacaktı.oda bilmiyordu .zaman alıp goturmustu yapma istediklerini yokluk bukmustu her adımlayıslarında yakın olmak için hayat onu engellerin ve dur deyişleriyle karşılamıştı.zordu yasamak yasarken hatırlanmak evet deniz ve denizin ardına gizlenmiş ağlamaklı yurek daha ne kadar bakacaktı kımıleri bakışlarda tanıyordu hayatı kımı içinde yer alıyordu sahnenin golerini uzaklardan cekip düşüncelerini dağıttı seyretmekte bir yere kadar misafirdi beyinde kalabalığın arasına karıştı onlardan biri gibi gorunerek .........