Sahip olduğumuz kültürü yenisiyle değiştiriyoruz. Yeniye ödenen bir bedel, geçmişimiz. Sımsıkı bağlı olunan fakat istemeyerek de olsa rafa kaldırdığımız bir olgu. Değişen zaman koşullarına uyum sağlamaya çalışırken kendimizi de değiştirmek...Fikirsel bir yükseliş...Kültürsel bir çöküş sürecine girmek... Mükemmeli ararken kendini kaybetmek yanılgısı.

Sıkıca sarılmak gerekirken hatıralara;nenemin yün çorapları,anamın açtığı çarşaf böreği,mahallenin sıcak tanışıklığı,kapıların hiç kilitlenmeyen anahtarları... Tadını artık alamadığımız bir yaşam zevki... Bağlı kalınmak zorunda olunan gelenekler olmaması ne acı... Ne acı insanın kendi anılarını, çocukluğunun doğal özgürlüğünü eski bir kütüphanenin eski raflarındaki kapakları tozlu kitap sayfalarına terketmesi.... Ne acı eskiyi özlemek kendince de elinden bir şey gelmemek