|
|
|
Bu yazı 373
kez okunmuştur. |
| SEYREK KATILIM YÖNÜ BİLGİSİ |
Kişimizin Newton’un Principia kitabını okumakla geçen vakitlerde dikkati bundan daha iyisini yapanlardadır.Düşük bağışıklık sisteminin eve hapsettiği ve Unbreakable’ daki cam çocuk muamelesi yapıldığı dönemlerde bu başka yere giden dikkat yapısının sorgusu kitap tarafından yürütülemez düşüncesi ses verir.Dışarı çıkmalı ve daha iyi vakit geçirme usulü olarak görülen top oynama gibi toplumsal bir faaliyete katılmalı.Ama bu durum suçluluk duygusunun belirleyici yasalarını tayin eden birincil toplum varlığının edimsel koşullanmasına ait kaçış psikolojisini omuzlarına yükleyebilir.Bir an olsun futbol topuyla biraraya gelmeli.Kaçamak becerisi ve merak dürtüsü sürükleyici bir sinematif sahne benzerliğinde topa yaklaştırdı insanımızı.Duraksamadan sonra topu havaya atma bilgisi onu, canını yakacak bir dönüş ile tabiati cezai işleme tutsak ederken ileri düzey dönüşüm algısı yaratarak ödüllenme yoluna da götürecektir.Algı sabitleyecektir çocuk hastamız.Toplumsallık yeteneğinin zayıflığıyla dara çekilen tüm varlığı ona topun alçak değerini fısıldattıracaktır.
Newton’un düşen elmaya yaklaşımı ile doğru ilişkide tanımlanan top düşüşü.
Hayal kırıklığına uğrayıp Principia’yı tekrar açar hastamız.Toplumsallığını gözden geçirmesinde etken olan dikkat çekimi malzemeleri tanımlanma hevesiyle onu çağıracak kadar güçlü değildir artık.Darlığında söz dışıdır, faalliğine etki edemeyecek dış buluntu kaynaklarıdır. Nedendir bilinmez tanımlama antrenmanı olarak değerlendirme işleminin ilerisine düşüncelerini götürmeyecek mantık yargıları bir an kitaptan başını kaldırma sebebi olamayacak kadar kitapla ilişkilendirilmiştir ve öyle okunur olmuştur.Kitaba kendisini adeta animasyonize edip koyabilmesini sağlayan bu ilişkilendirme süreci benzer şekilde hareket çeşitliliği sağlayan dışarıları hatırlatacak olursa eğer hasta çocuk toplumsallığı tekrar değerlendirme yoluna gider.Nihayet ışık yakar ve hasta çocuk alışageldiği yaşam kültürünü reddetmek pahasına toplumsallığı tercih eder.Ama ne yazıktır ki ilerleyen süreçlerde bu toplumsallık tercihinin fiziksel işlev görebilirlik seviyesine ulaşamayacak kadar küçük bir yaşam biçimine kendisini ittiğini görecektir.Hasta olacaktır.Ta ki esas insanı bulana dek.Esas insan onun gibi yaşayandır.Filozofvaridir.Esas insan o kadar büyük bir zihin görüntüsüne sahiptir ki sıradan insanlar, Ennio Morricone yapımı bir soundtrack eşliğinde Mihail Bakunin geçişli nihilist mantığa bürünme işlemini bile güncelleyebilmektedir.Esas insan sosyal sahanın henüz ve ancak sunabildiği kesikli ödüllendirme sistemi kişisidir.Kesiktir ki bir kereye mahsus görülmüştür ve daha sonrasında görülemeyecektir.
NOT
Montaigne’nin denemesinde yer verdiği çocuklar da üst bilimler öğrenebilir fikrine eleştiri olarak algılayın, düşük bağışıklı kişiler için gündelik tıp bilgisini aşma maceraperestliği güden bireysel hizmet anlayışı çerçevesindeki bir psikolojik tedavi önerisi olarak da algılayın, çağdaş drama örneği olarak da algılayın, sosyallik kavramına getirilen bir övgücü mecazla nihilizme göz iliştirme çabası olarak da algılayın ya da yadsınası bir ileti karmaşasıyla anlatı işleme sanatına ait kabul edin.Ama en fazla Tom Hanks’ın yanlız adada yarattığı Wilson’u başka bir şekilde yaratma işlemi olarak algılayın. Sonra esas insan sizin gibi olandır cümlesini dikkate alıp sorun:
Kaç defa esas insanı gördünüz.
Gördüm.Hem de Vittorio De Sica’nın Bisiklet Hırsızlar’ından girip Schopenhauer’in şiddete yaklaşımından çıkacak kadar benli ilgi biçimlerine sahipti.Şerif Mardin’in sosyoloji bilgisini değerlendirirken David Liynch’in gestaltçı senaryolarıyla söz yarıştırıyorduk.Egzistansiyalizm ara ara beynimize tıklıyor ve arabeskvari bunalım değerlendirmesiyle aşağıya indiriliyordu. Ta ki zil sesi yaklaşana dek.Anlaşılan o ki kesikli ödüllendirme demekle haklıymışım öyle demek istemiş olsa gerek Pavlov’un asosyal köpeği zil çalınca.Böylesi bir mecaz olarak da algılayın.Zile koşullanan Pavlov’du şeklindeki mizahi yaklaşımı reddetmeyerek. |
|
Belirtilmedi
|
|
|
|
