MUTLULUK

                Mutluluk mavi çocuk oynardı bahçemizde. Şair böyle tanımlamış mutluluğu kendine göre. Biz ise genelde farklı tanımlarız onu..

                Biz hep bir yerlerde aradık mutluluğu, bir şehirde, bir kıtada, başka bir toplulukta.. Oysa bilemedik mutluluğum bir şey değil birden çok şey olduğunu. Ama zaman öğretti bize bir çok şey gibi mutluluğunda ne olduğunu.. Artık mutluluk erişilen arzularda değil. Artık mutluluk bir dost selamında, bir çocuk gülüşünde, uzaktan gelen bir mektupta..

                Ve mutsuzlukta ulaşamamak, elde edememek. Yitirmek. Kaybetmek. Var olanı bilememek. Benim en büyük mutlululuğum yarınlarım.. yarına dair hayallerim var benim. Cebimde biriktirdiklerim var, paylaşacaklarım var. Belki paylaşamadan taşınacağım, belki paylaşma fırsatı bulacak, paylaştıkça cebimdekileri çoğaltacağım.

                Ve mutluluk sevdiğin işleri yapmaktır. Leman okumansa seni mutlu kılan, hafta bir bunu yap. Bir türkü ise kendin söyle herkes duysun. Genel saçma bir eylemse unutma toplumlar alışık olmadıkları durumları önce saçma karşılarlar, çoğu kezde arkadan gelirler. Tarihteki bir çok örnek gibi. Ve yılma git yolundan. Bir bakmışsın arkanda sen gibi insanlar var. Ve sen onlarla mutlusun.        

                Ve mutluluk, var olmaktır. Var olabilmek. Eser verebilmek. Yanındakinden , uzaktakinden farklı olduğunu düşünmek, düşlemek. Ve imkansızı istemek.

                Ve mutluluk elindekinin kıymetini bilmektir.

                Uzun bir mutluluk tarifinden sonra tekrardan merhaba.

                Hayat benim için çoğu zaman düşündüklerimin dışında seyretmiştir. Rastgele olmuştur çoğu şeyim. Planlıyımdır küçük olaylarda ama şimdiye dek hiçbir şey planlı olmamıştır hayatımda. Öğretmen olmam bile bir rastlantıdır. Olayların doğurduğu rastlantı. Yaşanan olaylardan sonra mecbur kalınan durumlar sonucu insan mutsuz olabiliyor. Zorla güzellik oldurulmuyor. Ama hangimiz hayallerimizdeki gibi yaşayabilirizki. Bir söz vardıbir düşünürün : insanlı yaşlandıran yıllar değil erişemediği arzulardır diye. Ve öyle. Arzuları ortadan kaldırdın mı cennet dünyada demektir. Ve bunuda sanırım bizim yaşam kalitemiz belirliyor. Kalitesiz bir yaşamda bunlardan söz etmek zor yani mutluluk ve doyumdan. Bende çok hayalle gittim aydına ama sonradan hayallerimi kendim yaratmak zorunda kaldım. Toz pembe hayallerin pembesi gitti tozu kaldı. Kitaplardaki gibi değilmiş yaşam..yaşam filmlerdeki gibide değilmiş. Olabildiğine ilkel olabildiğine saçma.. ve basit. Tüm bu basitlikler arasından bir pencere bulabildim birkaç kez. Ve bu pencerelerden nefes aldım çoğu zaman ve öyle geçti günlerim. Hayat çok garipmiş..

                Şarkılardaki gibi kimse devrimde yapma yanlısı değilmiş. Para güçtü evet. Ama herkes bu kadar paracı ne zaman oldu. Bir çok cevapsız soru vardı. Ve cevaplar beni çok yıldırdı.. yaşantılar artık dışarıda değil içeride yaşanmaya devam etmek zorunda kaldı..

                İzmir. İzmirin yeri başkadır. Rahmetli babamla gittiğimiz son yer ailecek. Fuar.. o zamanlar o koku bana olumlu pekiştireç hazzında gelir mutlu olurdum. O koku lunapark, o koku gezmek, o koku uzun otobüsler ve treni o koku deniz, o koku kalabalık, o koku medeniyet demekti. Ve o kokuyu ben severdim. Sonra o kokuda gitti izmirde değişti, babamda göçtü, insanlarda değişti bende büyüdüm.

                Ve denizi gördüğüm ilk şehirdi. O zamandan sonra kendimi büyük hissettiğim orta üç den beri her sene denize gittim. Otostopla, parayla, arkadaşlarla, aileyle. Denize derdimi anlattım akşamüstü. Dalga oldu aldı gitti detlerimi. Denize bir çok şey söyledim, hiç konuşmadan dinledi beni.

Denizi Özlemem

Şimdi yemekten sonra,
Evden çıktığında ilk işin olsun.
Denizi seyret benim için,
Bir dakikalığına da olsa.
Yanaş iyice rıhtımın kenarına,
Denizin içine bak.
Balıkları göremesen de denizi görürsün.
Benim için.

Denizi göremiyorum buradan,
En iyisi sen bana denizi anlat.
Gece yazarım dediğin,
Mektubunda.
Ah ekleyebilsen kokusunu
Onu da koy diyeceğim
Ama;
Koyamazsın ki.

Oysa ne kadar özledim
Bir denizi
Bir de seni,
Bilsen.
Denizi özlememse
Asıl senden.