Sırtındaki gömlek,aniden bastıran ya?murla sırılsıklam olmu?tu. Yapı? yapı? olmu? saçlarından sızan ya?mur damlaları ?akaklarından inerken gözlerini kısıyor ve yanına almamı? oldu?u paltosunu hatırlayarak içinden küfrediyordu. Soka?ı dönerken yanından geçen arabanın sıçrattı?ı çamur,çoktan ıslanmı? olan pantolonunu sırılsıklam etti. Ama buna fazla aldırmadı çünkü aksiliklere alı?mı?tı. Her zaman kız arkada?ıyla gitti?i pastanenin önüne do?ru yürüdü.

Ba?ını bu?ulanmı? camın arkasını görebilmek umuduyla çevirdi. ?a?kınlıkla elini camın üstüne götürdü. Silip, içeriyi görmeye çalı?tı. Ama kirlenmi? camın ötesinde sadece kırık masalar ve pislikten kararmı? duvarlar kar?ıladı onu. Birkaç saniye içeri baktı. Anılarından kalan son izleri üzüntüyle seyretti. Daha sonra gözden kayboluncaya kadar yürümeye devam etti. Birkaç dakika sonra pastanenin önünde genç bir kız durdu. Gözleri ya?la dolarken dudaklarından sadece birkaç kelime döküldü: Ke?ke hala ya?asaydı!! Namık Koray Günya?ar(kuzenim olur kendileri.ondan bana bir hediye...)