Çoğu zaman dikkatsizliklerimizin sorumlusu tutulmuştur takdir-i ilahi.

Karşıdan karşıya geçerken, meydana gelen kazanın sorumlusudur takdir-i ilahi ama nedense,  hemen ilerideki köprüden geçmeyi düşünmek takdir-i ilahi değildir.

Bir ihmal meydana getirmek ve bunun sonucunda ortaya çıkan tersliktir,  takdir-i ilahi.

Geçen yıllarda ülkemizde meydana gelen,  bir kazadan ve kazada annesini yanarak kaybeden bir hocamdan bahsedeyim,  birebir onun ağzından dinlediklerimle.

Kaza,  kış günü sollama hatasından dolayı meydana geliyor, e otobüs bu sollamak ne demek,  hele ki kış günü akıllara zarar.

Otobüs sollamasını yapıyor,  tabiî ki bunlar kışın,  yollar buzlu iken gerçekleşiyor.

Solladıktan sonra, otobüs karşı yönden gelen tanker ile çarpışıyor ama nerden bilebilirdi ki kendisine doğru gelen bir tankerle çarpışacağını,  ters yönden sollama yapmasına rağmen. E e takdir-i ilahi ne diyelim.

Kaza sonucunda 20 kişi yanarak ölüyor ama tanker şoförüne bir şey olmuyor. Yoksa takdir-i ilahi olan bu mu?

Aklın çizgisini zorlayacak sorular değil bunlar,  sorun sadece bu soruları karmaşık hale getirerek çözeyim derken düğüm oluşturma noktasında cereyan ediyor.

Hocamız olayı  anlattıktan sonra bir cümle daha kuruyor.

‘’ O adamı bulup, öldürmek istedim ama bir şey yapamazsın ki takdir-i ilahi’’. Neden dikkatsizliğin adı takdir-i ilahi oluyor,  tıpkı her kötülüğün kaynağının insan olduğunun değil de şeytan olduğunun söylenmesi gibi.

İlerideki köprüyü kullanıp kurtulmak varken neden yol ortasından geçipte ölümü seçmek ve suçu ilahiye yüklemek tercih ediliyor.

Amenna,  her şey takdir-i ilahi ama takdir-i ilahinin de insanlara bir hediyesi var oda akıl. Aklı kullanmak ve kaza,  beladan bu sınırların gücü yetebildiği ölçüde kurtulmak ve atlatabilmek. Ya gerisi ne sandınız ya  tabii ki takdir-i ilahi…

Sağlıcakla kalın hoşçakalın …