kayıp bi gemide yol alıyorum aslında .. insanlar var ama yalnızım. sen yoksun yada annem .. kimse yok . ben varım rüzgar var ..

bırakıp gittin beni.kimse hissetiremedi bana senin hissettirdiklerini. herkes seni seviyorum dedi hiçbirine inanmadım. ama sen bana hiç seni seviyorum dememiştin.. bilirdim sevdiğini.başımı dizlerine koyup saçlarımı okşadığında anlamıştım. yada bakışlarından . hiç kızmamıştın bana. bi tek bana öyle şefkatli bakardın bi bana öyle gülümserdin. bana darılınca bile hiç çatılmazdı kaşların bense sana küsünce yüzüne bile bakmaz tüm bencilliğimi ortaya dökerdim. keşke bilseydim.

bi gün güneşi seyretmiştik birlikte . hatırlıyo musun?? çimlere yatıp nasıl battığına şahit olmuştuk birlikte .. işte o zamn dizlerine yatırıp beni saçlarımı okşamıştın. evet ben her anını hatırlıyorum . her saniyesini iliklerime kadar hissettiğim o batıştan daha güzelini görmedim daha. sonra koluma girmiştin o gün . hiç kimse umrumda değildi. hiç kimse .. elinin hatlarını hissetmenin erdiği rahatlama duygusuyla biraz daha çekmiştim seni kendime. uzaktık yine de. şehvetten ayrı masum bi sevgi masum bi aşktı bizimki. öyle kalsın diye elinden geleni yaptığını biliyorum.. belki de bırakıp gitmen bu yüzden. kızardın bana hani ruhsuz diye. hiç yazmaz mısın içindekileri diye sitem ederdin. artık bende yazıyorum bak .. herkes okusun diye hemde . senden daha cesurum . sen bana bile okutmazdın ama şimdi ben seni herkese anlatıyorum .. belki okursun.

hala seviyorum .. hala seninim. hala senleyim. unuttuysan diye hatırlatıım dedim :)