Her insan her an hata yapabilir. Hata yaptığında samimiyetle Allah’ın affediciliğine sığınan insan, hatası ne denli büyük olursa olsun bağışlanıp, iyiliğe yöneltileceğini umut eder.

İnsan bir hata yaptığında nasıl Allah’ın sonsuz merhamet ve bağışlayıcılığına sığınıyorsa, kendisi de diğer insanlara karşı merhametli ve affedici olmalıdır. Kendi hataları için bağışlanma dileyip, insanlara karşı katı ve sert bir ahlâk sergilemek, samimi insanın yaratılışına uygun değildir.

Toplumdaki yaygın ‘bir defalık affetme’ ya da ‘son kez affetme’ mantığı inanan insanın asla benimsemediği bir tavırdır. O, herhangi bir hata veya kusur defalarca da devam etse, affedici ve hoşgörülü davranır, davranışlarında bir değişiklik olmaz.

Af olmazsa sevgi diye bir şey kalmaz. Af olmasa o kadar çok insan birbirine darılabilir, sürtüştükleri o kadar çok konu olabilir ki… İnsanlar affedicilik özelliğiyle sağlıklı yaşayabilecekleri şekilde yaratılmıştır. Birçok insan kinlendiğinde kini bir ömür boyu devam eder; hoşgörü ve bağışlayıcılığının bir tahammül sınırı vardır. Ard arda gelen hataları ve yanlışları sonucunda ‘bardak dolar’ ve ‘son damla’nın da taşmasıyla karşısındaki kişiyi artık affedemez duruma gelir. “Ben onu çizdim, benim için bitti” der örneğin. Oysa insan, binlerce kez hata yapmış da olsa sevdiğine karşı merhametli olmalıdır.

Affetme sıkıntı, azap, çile içinde olmamalı, gönülden olmalıdır. İntikamın şeytani bir tadı vardır; ondan kaçınıp, samimi, içten affetmek, şefkatle bakmak gerekir. Affetmek, insanlar arasındaki sevgi zeminini oluşturmada sayısız nimet ve güzellikten biridir. Affetmek, sevginin önündeki engelleri kaldıran temizleyicidir.

İnsan kötü bir ahlâk gösterdiği anda ölüm meleklerini karşısında görse, telafi edecek zamanı olamayacağını anlar. İnanan insan çirkin bir ahlâk göstermekten, hoş olmayan bir davranış sergilemekten titizlikle kaçınır. Her olay ve her hatalı davranış karşısında merhametli olur; bu en güzel ahlâk özelliklerinden biridir. Bu şekilde insanların birbirlerine karşı sevgi ve bağlılıkları artar.

Bizler Allah’ın bizi bağışlamasını sevmez miyiz?.. En çok ihtiyacımız olan nimet de bu değil midir?...

Fuat Türker