Şehir aynı şehir,gökyüzü aynı gökyüzü,penceredeki manzara aynı manzara...Herşey aynı aslında ama tek bir şey eksik.Öyle bir eksiklik ki o bütün kainatın,evrenin düzenini altüst eden bir eksiklik sanki.Senin varlığın meğer ne kadar önemliymiş.Ne kadar seviyormuşum seni de ben anlayamamışım.Seni görebilmek ne kadar güzelmiş,sesini duyabilmek ne kadar güzelmiş. Seninle karşılaşmak ne kadar güzelmiş hiç umulmadık zamanlarda...Selam vermesek de birbirimize gülümsemen ne kadar güzelmiş bir zamanlar.Benim gülümsemek isteyip de gülümsememem ne kadar aptalcaymış.Keşke ben de gülümseseydim sana,keşke konuşabilseydik,keşke tek bir günaydın bile diyebilseydik o zaman.
Yağmur yağdı dün..Seller aktı...Niye seni hatırlatıyor sanki her şimşek çakışında ağlayan gökyüzü...Niye seni hatırlatıyor gri bulutlar,yaprakları dökülen çınarlar cadde boyunca.Ağlayan,iç çeken tabiat sanki beni anlatıyor.Benim özlemimi sana dair.Öyle bir özlem ki devası bulunmaz,artık giden gitmiştir dönüşü yoktur.Artık tek bir merhaba bile diyemeceğiz birbirimze,tek bir selam,gülümseme olmayacak.Yanlızca hatıralarda yaşayacak,silinmek zorunda olan hatıralarımızda.
Eşyalar bile farklı görünüyor gözüme...Saksılardaki çiçekler bile tuhaf tuhaf bakıyorlar sanki senin eksikliğini dile getiriyorlar.Pencereden esen rüzgar bile acı acı esiyor.Sanki sitem ediyor sen yoksun diye tavır yapıyor.Her şey farklılaştı sen ggidince.Eskiden dinlediğim şarkılar bile kulağıma tuhaf ve anlamsız geliyor sanik sen olamdığın için şarkıların notaları birbirine girmiş çalgıların akordu bozulmuş gibi.Şarkıyı söyleyen sanki detone oluyor sen yoksun diye,şarkıyı yanlış söylüyor gibi geliyor bana.
Birbirimize darıldık küstük.Ne oldu sanki iyi mi oldu şimdi?Dargın bir şekilde ayrıldık.Bir daha görüşemeyeceğiz,göremeyeceğiz birbirimizi.Ne olurdu sanki iki kelime etseydik.Ne olurdu bir selam verebilseydik birbirimize.Sonumuz,geleceğimiz olmasa bile en azından birbirimize küs kalmasaydık.Çok daha iyi olurdu en azından bir veda edebilseydik son kez gülümseseydik birbirimize.Bizi bitiren gururumuz oldu aslında.Anlayışsızlığımız,çekingenliğimiz.
Olan oldu artık.Küstün bana.Bende sana küstüm.Veda etmeden çekip gittin.Belki de umurunda değildir artık hiçbir şey.Belki çoktan unutmuşsundur beni.Neyse bitti sonunda.Bitirdik sevgimizi.Artık bir ümit de kalmadı içimde belki barışırız diye.Ümitlerimi tükettin,sevgimizi silip attın hayatından.Bundan sonra sensiz bir hayatın anlamsız boşluğunda savrulacağım ne çare elden bir şey gelmiyor.Zaten hiçbir zaman dünyamda yer almadın,hep uzaktaydın.Alışmak zor olsa da senin yokluğuna,seni göremememin verdiği acıya bitecek bir gün biliyorum çünkü hiçbir zaman zaten seninle yıldızımız barışmadı,barışır diye umut etmek aptaltı belki de