Tanıdık zamanlar yaşıyorum,tanıdık bu sessizlik,sadece sigaramın tükenişi paylaşıyor kimsesizliğimi,avucumda tanıdık bir yarayı seyrediyorum,o zamanları fısıldıyor kulağıma biliyorum,,"ne güzeldi"diyor,"hadi sende söyle,nekadar güzeldi,artık bulabilirmisin o günleri?zamanı bir vakit oynatabilirmisin yerinden?çalabilirmisin bir anı geçmişten?"

Aldanma artık bu düşlere,,bir anlık bakışlara,küçük tesadüflere kocaman anlamlar yükleyipte sahte dünyalar yaratma kendine,,gördüklerin yalan küçük kız!!!bir an önce gerçeği aramaya koyulmalısın,unutma,sen nekadar o yarattığın alemlerde kalırsan,gerçek senden okadar uzaklaşır ve artık birgün izini kaybettirir,,

Herkes konuşuyor,herkez birşeyler anlatıyor ,yalanlar söylüyor herkes bana,canımı yakıyor herkes,eşyalar bile seni anlatıyor bana,o yalandı diyor onlar bile,hiçbirini duymak istemiyorumki ben,yavaşça uykuya dalıyorum,bir rüya görüyorum,sen varsın sevgili,bana "hiçkimseye inanma"diyorsun."onlar yalan söylüyor.ben sana aşığım"diyorsun.Bir solukta uyanıyorum sonra,yine bırakıp gitme diye tutmak istiyorum ellerinden,yine yoksun,,

Gökyüzündeki yıldızları çalmış bir adam,,sokak lambalarını,çiçeklerin rengini çalmış,bir varmış bu adam bir yokmuş,bir merhem olmuş bir yara,gözlerine saklamış üzüntüleride,gülümsüyormuş dünyaya yalandan yere,hoplayıp zıplıyormuş,etrafa çalıntı renkleri dağıtıyormuş hiç yorulmadan,aslında kendine yaptığı bu kötülüğün bedelini ödeyeceği günü bekliyormuş bilmeden,

neden yaparki insan bunu kendine??,yada niye?? göstermek istediği kadarını göstererek duygularının nasıl insan olabilir??yaşıyorum deyip hayaller kurup mutlu olabilirmi??yada o mutluluk nekadar gerçektir??

            Deli bir yürek lazım bana ve benim deli bir yüreğim var.Kamçılamak onu duraklatmak okadar zorki,çoğu halsizliğim bundan.Kendi dünyamda mülteci olmuşum.Yollarda dolanıyorum deli gibi,deli gibi sığınacak mekanlar arıyorum,yükümü taşıyabilecek bir zaman olsa diyorum ama bir kendimi çıkaramıyorum bu kalabalıklardan...Aslında Gökçe'yi arıyorum ben.Ait olduğu yeri bulsun istiyorum.Ellerim hiçbirşeyi sahiplenmemişki,"uzak durun bu benim"diyememiş.Çünkü bulamamış,hep kanmış,ama onlar yalanmış,geçte olsa farkına varmış..

           Bir anlamı olmalı geçip giden bu zamanın,,anlamı olmalı yaşanamayanların,,sokaklarda deli gibi dolanan serseri ruhumun çığlıklarınında bir anlamı olmalı,,sesler çok acı geliyor anlatmaya çalıştığı bir şeyler var belliki,,sorguladığı,başkaldırdığı şeyler var,aradığı avunduğu sürekli,kırılmış hayalleri var ellerinde,ellerinde yaralar var,hergün kanattığı,kanın akışını izlediği bir ekran,karıncalanmış,kararmış silikleşmiş görüntüler,,baktığında hiçbir cisme benzetemediği,beynini bulandıran,başını döndüren görüntüler bunlar,

    Ölüm bu olsa keşke;gözlerin kapanacak,sarı bir ışık,ılık bir rüzgar,hafif bir melodi,,

Sanki seni tarif ediyorum sevgili,ölüm sen olmalısın,sen yine benim olmalısın,sonsuz bir yaşam ölmek,ölmek;bir kelebeğin kozadan kurtuluşu,senin ellerimden tutuşunda benim ölümüm,,O melodi hep kulaklarımızda olmalı,,sen;sarı ışığın altında,saçların hafif rüzgarla dalgalı,,dudaklarıma değmeli soğuk dudakların,bir bahar esintisi gibi yalayıp geçmeli ruhumdan,ellerim bir dokunuş almalı saçlarından,ve tenini koklamalıyım deliler gibi,,