Uyuyamadım yine dün gece

Karanlıklar yavaş yavaş devrederken hükümranlıklarını gün ışığınına

Ben seni düşündüm,

Göğsümün tam ortasından tüm bedenime yayılan acıya inat.

Ağırlaşırken göz kapaklarım

Birkaç damla gözyaşının hüznünde yargıladım seni.

Doğduğunda güneş

Ben seni çoktan,

 o güneşin hiç doğamadığı kalbimin

etrafı kalın ve soğuk duvarlarla çevrilmiş bir köşesine müebbet hapsetmiştim.

Beşiktaş-1998