Fatma Karabıyık Barbarasoğlu'nun İstanbul’daki çeşitli araçlarda yolculuk yaparken bizzat yaşadıkları kaleme alınmış bu kitapta. Yazılanların bir çoğunu aslında biz de yaşamaktayız. Ama ne çareki dakkatlerimizden kaçmakta, durup gözlemlemeki düşünmek ve fikir üretmek bu kitabı okuyunca anladım ki yazarların ayırt edici özelliğidir.

Kitapta yer alan hikayeler İstanbul’un Hilmi Yavuzun sınıflandırmasıyla medeni şehir mi yoksa medeniyet şehri mi olduğunun da ayrımına varmamız adına bize ışık tutar nitelikte. İstanbul insanının kültür dünyası bir yönüyle tamamen, samimane gözler önüne serilmiş vaziyette.

            Yazarın bu kitabı yazmak adına izlediği yol ise gayet tabi bir tavırdan geçiyor. İlgi çeken bir hadise yakalamak, gözlemlemeye başlamak, ve üzerinde düşünmek hem de kimselere çaktırmadan. Lakin bu gözlemleme hadisesini bir başka yazar Metin Karabaşoğlu göz gıybeti saydığından kendini ondan alıkoymaya çalışırdı. Oda Fatma K.K gibi düşünen bir kafa. Acizane kanaatim iyi niyetle, toplumsal bir realiteyi ortaya koymaya yönelik yapılan böyle gözlemlerin manevi bir mesuliyeti olmayacağı. Vicdan müftümün fetvası kültür dünyamızın durumunun aydınlatılması adına bir karar oldu.

            Bu kitapta dilencilerin psikolojilerinden tutun da onlara para vermek istemeyen kadınlara... kadar her kesimden insanı sokakta olduğu gibi bulacaksınız. Yazılar ilgi çekme, etkileme kaygısından uzak son derece realist bir bakış açısı ile kaleme alınmış. Yaşanmışlık hissi noktasında tereddüde düşeceğinizi zannetmiyorum. Okudukça “hakikaten bu bizim halkımız” diyeceksiniz. Hatta çoğu şey size tebessüm ettirecek.

            Ben en çok güzel insan hikayeleri,zamlı tarife, “Bilmiyorum” demeyi bilmiyoruz bölümlerinden etkilendim.

            Yazarın uslubu oldukça sade. Yüklemleri sonda. Zaman zaman şiirselliği de yakalıyor. Akıcı, her kesim tarafından kolay okunur bir uslubu var. Dikkat çekici kelimeleri nadiren de olsa kullanıyor. Kelime hazinesine bir yenisine de daha eklemeye değecek kelimeler. Diyalog tekniğini sık sık kullanmış. Anlatım oldukça canlı. Şairlerden ve düşünürlerden alıntıları da konu ile bütünleştikçe vermiş. Örneğin;

“Gerçekte herkesin tanıyıp hürmet ettiği hak yoktur, fakat herkesin kendi nefsi için daima ileri sürmeye hazır bulunduğu haklar vardır.”Albert Sorel

“Aldanma, aldırma da geç git diyemem aldırırım

Çiğnerim, çiğnerim hakkı tutar kaldırırım.” Akif

Bu kitabı oldukça zevkle okudum. 144 sayfa olan kitap iki güne bitmeli diye düşünüyorum