Gozlerim bilmez sensiz guzelligi

  Adini soyleyemem hasretin vurdugu aci gecelerde

  Gecmek bilmeyen vedalara alisamaz yuregim

  Ellerine dokundugum gulpembe sahnelerde yasiyorum hala

  Ve kadere veryasin ediyor tum kalbim,hic yasanmamis sahte gecelerde

Hayata bakiyorum,geride kalanlara.Yasami adeta suzuyorum,yine sessiz sedasiz,yine icim boslukta ve nedensiz,niye yazdigimi bilmezden gelerek.

Gozlerim bilmez sensiz guzelligi

Adini soyleyemem hasretin vurdugu aci gecelerde

Gecmek bilmeyen vedalara alisamaz yuregim

Ellerine dokundugum gulpembe sahnelerde yasiyorum hala

Ve kadere veryasin ediyor tum kalbim,hic yasanmamis sahte gecelerde

ZAMAN

Bu Celimsiz Delikanli

Gonulde Tutmak..

  Ask,yanibasimda,bu bir yudum hayatta

  Gozlerde kaybolan bu kahpe dunyada

Gonulde Tutmak..

Gonulde Tutmak..

Sessiz ve icten terk ediyorum eski varligimi.Belki dusunmeyi istemeden,belkide hic kendim olmak istemedigimden .Bakip aldanmak kolay geliyordu eskiden,anlik seslere kulak kabartmak.Bir sevda hazirligi yeniden,aslinda eskilerden,gunu coktan gecmislerden.

Yillardir belkide bilmeden hayalini kurdugum topraklara ve duzene merhaba diyorum,ve dusunuyorumda,sanki hep burdaydim,olmak istedigim yerde.Yine ayirt edemedigim duslerde,kurmadigim hayallerde.Ve zaman yine hortladi bos bulusmalariyla.Sabrin sonunu zorlamak adina.

 mutluluk girdi bedenime,tatdim yüreğimdeki seslerin heyecanını,pırıltıları gözlerimdeki ve aslolan aşkı,sevdiğimin kalbine sığmayan..Dertler nerde dedim,aşkı acımasız kılan,ayrılığı yüzüme vuran,farklı yaşam hikayeleri anlatan.Yağmurda ıslandım sanki 4 senelik yaz güneşinde.Yandım da kavruldum,mutluluğu ıslah etmeye çalışan kara kuru kışlarda..Ve sonunda tattım sonbaharın acemeliğini,dertleri sermekteki beceriksizliğini.Kaldırımlı yollarda yaşattı tüm gerçekliği,ardımdan geçip gidenleri..Ama hayat bu,her şeyin bir sonu var yaşamda,yaşanmışlıklar adına...Çıplak dolaşıyorum şu anda dış dünyamda..

Sokakta avuç açsam da insanlara,varoluşluğumun devamı adına,yazıyorum yinede buralara.Ve hissediyorum hissedecek olanları..

Sahip olmak ne diye,ne diye bilmek,bilmemek..Türlü türlü saltanatların izini sürmek.Bilinmeyenleri denemek ve taşımak ağır yükleri.Öldüresiye hükmetmek zihinlerimize.Hayat uğruna harcadığımız kalıp altını vakitler.

 Hayatın roman olduğu yıllara dönüyorum bu gece,her gece

 Sınırlarını çizemediğim dağlara,tepelere

 Aldırış etmemiş gönlüm geçen yıllara ve hüzünlü hasretine

 Tekrardan alıyor bedenim o hissleri alıngan hallerimde

 Kendi dünyamda tutuluyorum ufak bir izin olmadan

 Dinlemeden,bilmeden ve de aldırış etmeden

İstediğim sadece sensin,bende olan sen.Yılların üstüne çekilen her ne varsa çekildi ve benim için silinip gitti.Ama sanmıyorum ki ;boşa idi.Yaşamın her saniyesi ne kadar dolu ise,yaşanmış her saniyede,o kadar dizginli ve o kadarda cambaz bizler için.Atılmış ve de atılacak her adımın hasretini çekiyor aşk,eskiyi özlüyor belki,belkide özleme sıcak bir gülümseyiş gönderiyor..Ama ne olursa olsun özlüyor,ve özleyeceğini hissediyor her koşulda,film gibi geçiveren anılarda,belki bir bakışta,seni hatırlatan eşyalarda.Yada fotoğraflarda..

Ve şuda unutulmasın ki burda kimse en iyi olmak için uğraşmıyor,ya da kendini beğendirme çabaları içine girmek için.bazıları belki kendini bunun için yazmaya zorluyor olabilir..