Ruyalarım saklar benim için sensizligi gunduzleri

  gecelerse alay edercesine gosterir bana sensiz gercekleri

  Geceler sensiz,ansızın esen bir yel

  yuzume vurup hasretini yeniler

  Goremedigim gunes esliginde

  sensiz gunler olume bedel

  Nazar bile kıyamaz,uzulur sana degmeye

  titrer kalbim bu mukemmel guzellige

  Sen kalbimde acan bir GÜL

  yuzume dogan bir NUR'sun

  Hep seninle olacak sensiz olsada simdi bu Gonül

       gel acılarımızı yarıştıralım seninle.kim daha çok ağlarsa güvercinler en çok onu sevsin.yarına yetişmesi gereken telaşlar bulalım kendimize.yaşamak gibi ya da bugünden daha fazla sevmek gibi birbirimizi.

 okuduğumuz romanlardaki kahramanlar olalım.sen aliş ben zeliş...

 dağlardan yüksek olsun,düşlerimiz ve hep üç noktayla bitisin birbirimize kurduğumuz cümlelerimiz...

                                                MEDENİYET

                  Dünyanın var olduğundan beri var olan Türk Milleti her daim dünyaya medeniyeti ile örnek olmuştur. Hun imparatorkuğunan Osmanlıya kadar gittikleri her yere medeniyet götüren bizler neden neden kendi kültürümüzü birakıp da Avrupa kültürünü kendi kültürümüzden üstün tutuyoruz? Bugün Avrupanın bilim-teknoloji bakımından bizden üstün olduğu aşikardır;ama ama kültür olarak...

ŞeBeKe’Sİ YOK YALNIZLIĞIN

bir masal anlat bana

içinde ben olayım                                                         abdullah ogün barışkan

bir destan oku bana                                                       çameli atatürk ilköğretim okulu

Sabahlara  isyan  edip  aglama.

Ölürsem  sana  kavusamadan  eger.

bilmek...

çaresiz bir acı...

ve sonu olmaz bir yanlızlık...

ve ben artık biliyorum...

askın kağıttan uçurtma yapmak olduğunu...

her gece ...

bir melodi tüner ruhuma...

ve damarlarım kasılır...

içimde dolanır hasretin...

adın çığlıklaşır...

gözlerimi unutmustum yatağının sol tarafında...

ve seni gözlerimin baktığı tarafta...

bu gece gene ben varım kendi yanımda ...

bide yalızlığım ...

birazda uykum gelecek...

ve ben düşlerimi becererek dalacağım uykuya....

Mutlaka durup,düşünmüşüzdür."Neden burdayım?Ben kimim?Hayatın anlamı ne?"diye..Peki aramızdan kaç kişi,bu soruların cevabını bulabildi?Kaçımız yaşantımızdan,çevremizden,işimizden memnunuz?Yapmak istediklerimiz ve bize yaptırılmak istenenler arasında sıkışıp kalmadık mı defalarca?Alıp başını gitmek duygusu kaplamadı mı içimizi?Hayat,nefes alıp vermekten mi ibaret?

Cevabı nerede bulacağını bilemediğin sorularla mı dolusun sende?Başını kaldırıp gökyüzüne baktığında,için özgürlük tutkusuyla doluyor da, bakışlarını hayata çevirdiğinde yenik ve güçsüz mü hissediyorsun kendini?Bil ki yalnız değilsin..